12 jaar was ik toen ik me voor het eerst sneed. Op m'n pols. Ik zou die dag na dat ik me gesneden had gym hebben. We hadden verplichte gym kleding, een zwart broekje en een wit tshirt. Ik had niet 1 snee, nee ik had er wel 20. Waarom ik mezelf sneed? Omdat ik mezelf te dik vond/vind. Vriendinnen van me maakten zich zorgen om me en mn vriendje ook. Hij vroeg aan me eet je wel? Ik had nee gezegt want elke keer als ik eet was ik boos op mezelf. Ik had angst om aan te komen. Jongens uiy mn klas noemden me dik, lelijk. Als ze wisten wat er speelde zouden ze het niet zeggen. Ze beseffen niet hoe erg je iemand kan kwetsen alsnje zegt je bent dik en lelijk. Ik had een schuld gevoel als ik me gesneden had maar het luchtte wel op. Voor even dan. Ik ben nu nog 12. Elke keer als ik naar mn arm kijk en mn littekens zie voekt het alsof er een mes weer in gestoken word. Het doet pijn om er aan herinnerd te worden. Ik snij niet alleen in mn armen. Ook mn benen. Het lucht op dat zeker maar voor hoelang en wat is de reden?